Marah Haj Hussein balanceert tussen (on)mogelijke vertalingen
Monty maker in beeld
Marah Haj Hussein (1998) is een Palestijnse danseres, actrice en maker die in Antwerpen gevestigd is. Zij studeerde af in 2021 aan het Koninklijke Conservatorium van Antwerpen met haar dansbachelor en maakte zij haar Master opleiding in het Drama af in 2023 aan het KASK in Gent. Door twee disciplines samen te voegen, Marah trekt de lijn die de tekst van de beweging scheidt in twijfel en zoekt zij altijd naar mogelijke manieren om beide in de performatieve ruimte toe te laten. In haar werk onderzoekt Marah het concept en de definitie van moedertaal terwijl ze de machtsdynamiek tussen talen onderzoekt.
Marah won de Roel Verniers Prijs van Het Theaterfestival 2023. Haar project Language: no broblem ging tijdens Het Theaterfestival ’24 in Monty in première, in coproductie met Monty en Moussem. De voorstelling geeft een stem aan gesproken Palestijns Arabisch en aan Hebreeuws, Nederlands en Engels, en wil de rol van taal onderzoeken aan de hand van persoonlijke verhalen die ons begrip van grenzen en ontheemding vormgeven.
Language: no broblem beweegt zich tussen talen, geografieën, stemmen en verbeeldingen en is een poging om meertaligheid te onderzoeken. Wanneer het spreken van meer dan één taal een navigatiekompas wordt, kunnen we opgaan in de onderliggende machtsverhoudingen die tussen de talen spelen. Hoe verweven ze zich in iemands geest in een omgeving van onderdrukking? Hoe kan de belichaming ervan ons begrip van grenzen en ontheemding vormgeven?
We volgen het reflexieve, maar vreemde verhaal van een treinreis in België, waarin de hoofdpersoon intrigerende ontmoetingen heeft. Haar persoonlijke verhaal wordt verweven met dat van haar familieleden die onder bezetting leven. Hun stemmen vertellen hoe zij zich verhouden tot het Palestijns Arabisch, hun gesproken moedertaal, in relatie tot het Hebreeuws, de officiële staatstaal van hun woonplaats. Het biedt een ruimte om te luisteren naar een van de vaak verzwegen pogingen van het kolonialisme: de actieve maar subtiele mechanismen die er geleidelijk, over verschillende generaties, voor zorgen dat de taal van de kolonist de overhand krijgt over de taal van de oorspronkelijke bewoners.
Marah Haj Hussein onthult gelaagde vormen van druk, geweld en overheersing die een taal kan uitoefenen op een andere, waardoor deze voortdurend transformeert en verandert. Het theater wordt zo een podium waar verwarrende en elkaar kruisende antagonistische werkelijkheden kunnen botsen. Met humor, woede, liefde en absurditeit omarmt de performance vooral de grenzen van de vertaalbaarheid van een taal, om zo te blijven nadenken over processen van verzet.