Monty

Women in Troy, as told by our mothers vertelt het mythische verhaal over de belegerde stad Troje vanuit het perspectief van de vrouwen en in het bijzonder vanuit die van de moeders. Heden en verleden worden door elkaar geweven, het persoonlijke en het mythische versmelten, helden worden monsters, slachtoffers worden daders en uiteindelijk eist het koor de hoofdrol op. De geschiedschrijving bekeken met een feministische blik.

De tekst is van de hand van de Portugese theatermaker en schrijver Tiago Rodrigues. Voor Women in Troy, as told by our mothers laat hij zich inspireren door verschillende versies van de mythe, recente wereldgebeurtenissen en de persoonlijke verhalen van hemzelf en de theatermakers: Alesya Andrushevska, Manja Topper, Kuno Bakker, Tomer Pawlicki.
We leven mee met de ambities en visies, angsten en verlangens, frustraties en woedes van Helena, Hecuba, Cassandra en Andromache.

Haakwerk

Het haakwerk dat in het stuk plaatsvindt, is niet alleen een verwijzing naar de mythologie, maar weerspiegelt ook de lange traditie van handwerk als een vorm van protest. Door de eeuwen heen is textiel een toegankelijk medium gebleven voor vrouwen die het gebruikten om hun creativiteit en frustratie te uiten. En juist omdat het zo lang als ‘vrouwenwerk’ werd gezien, kan het nu dienen als het ideale materiaal om commentaar te leveren op de rol van vrouwen in de samenleving.